Στη Βυζαντινή περίοδο ο Λαγκαδάς αναφέρεται από τον Ιωάννη Σταυράκιο σε μια επιδρομή Βουλγάρων εναντίον της Θεσσαλονίκης << ο των Βουλγάρων άναξ πήγνυσι την σκηνήν, μεθ’ όσης της των στρατευμάτων δυνάμεως, εις τα Λαγκαδά. Τόπος ούτος ού μακράν απέχων  της πόλεως, ικανός μυρίαν ίππων διαναπαύσαι ύδασι τε και χόρτω πολυπληθεί….>>      Άλλες αναφορές γίνονται σε έγγραφο της μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους, σε πρόσταγμα του αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγου προς τον Δημήτριον Κοκαλάν κάτοικο Λαγκαδά.       Την εποχή της επανάστασης των Ζηλωτών ο αυτοκράτορας Ιωάννης Καντακουζηνός είχε για έδρα του τον Λαγκαδά..      

Το 1430 μαζί με τη Θεσσαλονίκη ο Λαγκαδάς κατελήφθη από τον Μουράτ Β΄ και ονομάστηκε από τους Τούρκους Λαγκαζαντά. Κατά την διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Λαγκαδάς γίνεται έδρα πολιτικών και στρατιωτικών αρχών με κατή (ιεροδίκη), τάγμα γενιτσάρων και σουλτανικό ιπποφορβείο.       Πήρε μέρος στην επανάσταση του 1821, του Εμμανουήλ Παπά, η οποία κατάληξε σε <<χαλασμό>> για τους επαναστάτες. Τότε μάλιστα καταστράφηκε και ο ναός της Αγίας Παρασκευής, ο οποίος ξανακτίσθηκε το 1833.       Στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα παίρνει μέρος, επικουρικό κυρίως, με δύο οργανώσεις, την Φιλοπρόοδο Αδελφότητα και την Αναγέννηση.

 Ο Λαγκαδάς βρίσκεται σε απόσταση 20χμ ΒΔ της Θεσσαλονίκης. Είναι πρωτεύουσα της επαρχίας Λαγκαδά και έδρα του ομώνυμου δήμου.Δεν είναι γνωστό πότε κατοικήθηκε η περιοχή. Κατά τον Στράβωνα η περιοχή κατοικούνταν από τους Μύγδονες, ενώ κατά τον Ηρόδοτο από τους Βοτιαίους  που εξολοθρεύτηκαν σχεδόν όλοι στη διάρκεια των Περσικών πολέμων.  Η περιοχή αποκτά σημασία στα Ρωμαϊκά χρόνια γιατί η Εγνατία Οδός διασχίζει το λεκανοπέδιο της αρχαίας Μυγδονίας

                Τα νεότερα χρόνια, ο Λαγκαδάς , αναπτύσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς, πληρώνοντας το τίμημα της γειτνίασης με τη Θεσσαλονίκη, το μηδενικό ενδιαφέρον
                                                                        όλων των κυβερνήσεων και την αδιαφορία των κατοίκων του